กล่องไปรษณีย์สีแดง

กล่องไปรษณีย์สีแดง

หนังสือสารคดีนิยาย กล่องไปรษณีย์สีแดง เรื่องนี้ได้ผ่านการนำไปสร้างเป็นหนัง ก็พบว่า ทั้งในหนัง และ ในหนังสือ ต่างก็มีประเด็น ย่อยแยกออกไปอีก เหตุการณ์นั้นจะต่างกันเล็กน้อยเพื่อรองรับบางประเด็นในหนังให้ชัดขึ้น ในหนังสือค่อนข้างจะบรรยายถึงสถานที่และผู้คน หนังสือจะคล้ายหนังสือสารคดีนำเที่ยวแต่เป็นการเที่ยวแบบค่ำไหนนอนนั่นและจุดหมายของการเดินทาง คือเพื่อหนีหัวใจของตัวเอง

               

              เรื่องราวความรักของไข่ย้อยชายหนุ่มกรุงเทพที่เรียนอยู่คณะศิลปกรรม มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ที่แอบหลงรักดากานดาเพื่อนสนิทของเขามาถึง 5 ปี เขาไม่เคยได้พูดคำว่ารักออกจากปากเขาออกมาเลย นั้นก็เป็นเพราะว่าเขานั้นเป็นเพื่อนสนิทกันมา และที่เขาไม่กล้าจะบอกก็เพราะว่าเขากลัวจะเสียเพื่อนดีๆไป จึงทำให้เขาตัดสินใจที่ไม่บอกและไม่พูดเรื่องนี้ออกมา ไข่ย้อยพยายามที่จะทำทุกสิ่งทุกอย่างให้ดากานดารู้ถึงความรู้สึกที่เขามีให้ แต่แล้วดากานดาก็แกล้งทำเป็นไม่รู้ ไม่และยอมรับรู้ถึงความรู้สึกเหล่านั้น และยังทำตัวเป็นปกติ เขาก็ยังคงเป็นเพื่อนสนิทกันเหมือนเดิม ไข่ย้อยคอยเป็นห่วง หวง และดูแลดากานดามาตลอดที่เขาอยู่ด้วยกัน ทำให้ความรู้สึกที่ไข่ย้อยมีให้ดากานดามันก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆโดยที่เขาก็ไม่รู้ตัวและเริ่มที่จะเกิดเป็นความรัก เวลาผ่านมาถึง5ปีไข่ย้อยก็ยังเก็บความรู้สึกนี้เอาไว้คนเดียว จนมาถึงวันหนึ่งวันที่เขาสอบตัวสุดท้ายเพื่อที่จะจบการศึกษา ไข่ย้อยตัดสินใจบอกความรู้สึกที่มีต่อดากานดา เขาได้บอกรักดากานดาที่ใต้ต้นชงโคหน้าตึกคณะของเขา แต่ดากานดาก็แกล้งทำเป็นเหมือนไม่เคยรับรู้ความรู้สึกนี้มาก่อน แต่ในใจของดากานดาก็คิดว่าแกทำไมเพิ่งมาบอกฉันเอาตอนนี้ ไข่ย้อยตัดสินใจบอกดากานดาแล้วและดากานดาได้รับรู้ความรู้สึกของเขาแล้ว เขาจึงได้ออกเดินทางจากพื้นที่ที่มีแต่ภูเขาล้อมรอบไปพื้นที่ที่มีแต่น้ำทะเลล้อมรอบ เพื่อต้องการที่จะหนีหัวใจของตัวเอง และออกไปพักผ่อนสมองของเขาด้วย ตลอดระยะเวลาที่เขาใช้ชีวิตอยู่ภาคใต้ เขาก็ได้เขียนจดหมายเล่าเหตุการณ์ต่างๆที่เขาได้พบเจอให้ดากานดารับรู้ไม่ว่าจะเกิดอะไรกับเขา เขาก็ยังคงเขียนเล่าให้ดากานดาได้ฟัง และไข่ย้อยก็ยังคงใช้ชีวิตเพื่อทบทวนกับความรู้สึกของเขาที่ภาคใต้ต่อไปอย่างมีความสุข

ภาพจากภาพยนตร์เรื่อง "เพื่อนสนิท" ซึ่งสร้างจากหนังสือเรื่อง "กล่องไปรษณีย์สีแดง"

                เรื่องราวจากหนังสือสู่แผ่นฟิล์มอาจจะไม่ค่อยเหมือนกันเท่าไร แต่ก็รับรู้ได้ถึงความรักของเพื่อนที่มีต่อเพื่อน ความรักที่เคยอยากได้อะไรตอบแทน อะไรคือสิ่งที่ใจเขาต้องการ สำหรับไข่ย้อยและดากานดานั้นคำว่า...เพื่อน มันคงเป็นคำตอบที่ตอบได้ทุกคำถามมันเพียงพอแล้ว บางทีบทสรุปของความรัก ไม่จำเป็นต้องอยู่ร่วมกัน แค่ได้เห็นคนที่เรารักมีความสุขน่าจะดีที่สุดแล้ว ไม่ว่า คนที่ให้ความสุขนั้น จะเป็นเราหรือไม่ก็ตาม การดำเนินเรื่องในหนังสืออาจจะไม่เหมือนหนังสือเล่มอื่นๆตรงที่ว่า หนังสือเล่มนี้เล่าเรื่องโดยการเขียนจดหมายเป็นฉบับๆ ตั้งแต่ต้นจนถึงตอนจบ ทำให้เราได้รับรู้เรื่องโดยง่ายและทำความเข้าใจได้ง่ายหนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือที่น่าสนใจอีกเล่มหนึ่ง ที่คนอ่านไม่ว่าจะเป็นเด็กหรือผู้ใหญ่ก็สามารถอ่านได้ 


                เหตุผลที่ชื่นชอบหนังสือเล่มนี้ เกิดจากเหตุบังเอิญที่มีคนชวนเราไปดูหนังเรื่อง " เพื่อนสนิท " ตอนแรกที่ดูก็รู้สึกเฉยๆ แต่นั่งดูไปเรื่อยแล้ว หนังเรื่องนี้ทำให้เรารู้สึกทั้งเศร้า สนุก และสุขไปพร้อมๆกัน ทำให้เรานั้นตัดสินใจที่จะไปซื้อหนังสือเล่มนี้ที่เขานำไปสร้างหนังมาอ่าน เมื่อเราได้อ่านแล้วเราก็รู้สึกว่าเรานั้นชอบมากกว่าเดิม ตรงที่บรรยากาศที่เขาได้พูดถึง ไม่ว่าจะเป็นทะเล ภูเขา เพราะโดยส่วนตัวแล้วเราเป็นคนที่ชอบจังหวัดเชียงใหม่มากๆ ชอบพอๆกับทะเลที่ภาคใต้ เมื่อใดที่เราได้หยิบหนังสือเล่มนี้ออกมา มันก็ทำให้เรานั้นยิ้มได้ทุกครั้ง หนังสือเล่มนี้อ่านจนจำได้เกือบหมด เสมือนว่าเรานั้นเป็นนางเอกเองเลย เป็นอะไรที่หน้าแปลกตรงที่ว่า อ่านซ้ำไปซ้ำมากลับเป็นสิ่งที่น่าเบื่อ แต่นี้ไม่ใช่เลย หนังสือเล่มนี้กับทำให้เรานั้นยิ้มและชอบ ชอบมากขึ้นทุกๆครั้งที่อ่าน